De Harpspeler/ Op vakantie naar Dagobah/ Terugkeer naar Gormenghast

Het Paradijs
Er is een plan. Ronardo is er tevreden over. Gelukkig kwam de harpspeler niet opdagen tijdens de voorbereidingen. Ronardo heeft gemerkt dat er nog veel meer ijzer is dan dat hij met zijn handschoenen tevoorschijn heeft gehad. Eigenlijk ligt er heel veel ineens. Hephaestus is bezig met kromme wielen. Naast ijzer is er ook ander metaal, maar waar komt het vandaan?
Hij checkt tussendoor hoe mensen alles doen, praat hier en daar wat, doet verder niets, praat met niemand in het bijzonder… nou ja, met de mensen die de meest belangrijke taken hebben. De meeste vinden het een stom plan. Niet iedereen hoeft hier weg, sommigen hebben het naar hun zin.
Hij legt uit waarom mensen weer terug willen, de persoon met wie hij praat zal dan terug gaan naar de oorlog. Daar wacht hij niet op. Wat gaat hij doen met het wezen? Ronardo wil dat overlaten aan de Feniks.
Heeft hij zich afgevraagd waarom het wezen dit doet? Mogelijk om mensen te helpen. Misschien heeft hij hen gered van iets. Ronardo zegt dat er een aantal mensen niet echt uit vrije wil hier zit.
Ronardo wil een val bouwen, Fiona is bezig bij de smid. Er verschijnt een brokstuk met spul bij haar.
Ze heeft zich duidelijk geconcentreerd. Hij begint over de vreemdeling, dat ze een soort van val nog moeten bouwen. Hij gaat harp spelen. Het ijzer doet zij al. Hij wil Moyra vrijspelen, zodat zij de harpspeler naar de droomwereld kan helpen.
Ze gebaart naar het brok dat dan heet wordt en er komt vloeibaar metaal uit, dat tot rollen wordt gevormd. De smid heeft al een onderstel af met wielen, Fiona denkt dat de tank nog lang niet klaar is. Misschien had hij beter nog een paar van die gouden pakken kunnen maken.
Ronardo vraag Hephaestus of hij die pakken nog wat meer wil maken, deze wil eerst de tank af hebben. Ronardo biedt zijn hulp aan die wordt afgewezen.
Het kindje doet het goed. Hij vraagt of Hera hier weg wil, dat wil ze graag. Ze vindt Alexandra niet zo’n mooie naam en het kind heeft een naam nodig. Als hij op Moyra moet wachten… de baby kijkt wat sip. Hij mag het kindje even vast houden, heel eventjes dan…
Hij gaat naar het standbeeld en maakt muziek. Hij vraagt Moyra om een naam, die heeft de dochter nodig. Moyra wil ermee wachten. Ronardo helpt hier en daar. Alexander wil hem les geven, Ronardo accepteert dat. Alexander heeft een andere vechtstijl dan Benedict. Een mix van trucjes en lomp zijn.
Tijdens de training horen ze de muziek, Alexander rent weg om zijn gouden pak aan te gaan trekken. Ronardo houdt hem niet bij. Zijn conditie is niet erg best.
Alexander hijst zich in het gouden pak, Ronardo pakt zijn harp. Alle mensen gaan in de richting van het pleintje. Bij het pleintje staat de harpspeler met een verdwaasd kijkende jongeman. Een melodieuze stem die verbaasd zegt: “Wat een belangstelling voor de Nieuwkomer.”
Het orkest begint vreselijk vals te spelen. Daar heeft de harpspeler vreselijk veel last van en roept of ze op willen houden. Een gouden gestalte neemt een snoekduik en deze en de harpspeler vallen op de grond. Ze vechten, Ronardo probeert de harp te ontfutselen, de speler vuurt iets af op Ronardo, het schild van Fiona verhindert dat het aankomt. Het wezen krijgt veel klappen, de harp voelt heel raar aan, dat is geen gewoon voorwerp. De wereld ziet er anders uit nu. Het lijkt het meest op een kale vlakte met rotsblokken en zand. Dat wezen ligt op de grond alsof hij niet overeind kan komen. Het is een soort harig wezen met een slank lijf en een grote kop, aapachtig. Ronardo ziet geen standbeeld, maar een soort zwarte steen dat licht absorbeert (zwarte weg) die een beetje raar glimt. Hij ziet ook geen mensen, alleen de aap. Er is alleen zand en stenen. De zwarte steen hoort hier niet. De aap schreeuwt: “Nee, nee, niet doen!” Er wordt aan de harp getrokken. “Stop ermee, je weet niet wat je doet!”
Ronardo concentreert zich en speelt. De steen klapt uit en wordt een stuk weg.
De harp wordt uit zijn handen getrokken, hij staat op het pleintje, Moyra is tot leven gekomen, ze raakt de gestalte aan en beiden verdwijnen.
Alexander is verdwaasd, zijn harnas is een beetje gedeukt. Na een minuut of wat verschijnt er een arm uit de lucht en dan komt Ronardo uit bij Moyra.

Droomwereld
In een kooi zit het wezen in zijn mantel te spelen als een bezetene. De kooi trilt alleen.
Moyra vertelt hem dat hij nu onder haar macht is. “Hij reageert nergens op,” zegt Moyra, “help me.”
Ronardo vraagt naar het doel. Het wezen geeft geen antwoord. Ze kan hem hier nauwelijks gevangen houden, zegt Moyra. Hij moet wat doen. Hij moet hem afleiden. Hij wil een apparaat dat vertaalt. Er verschijnt een apparaat. Hij hoort wat apenkreten. Hij wil dan een muziekvertaler. Zeer herkenbaar, Close Encounters. Het wezen kijkt nu wel op. Dan wenst Ronardo een harp en speelt iets dat hij kent, ‘altijd is Kortjakje ziek’ waarschijnlijk.
Ze spelen beiden, het is net Close Encounters. Dan zegt het wezen hem wel te verstaan en hij vindt het apparaat leuk. Ronardo zegt dat het wezen zijn vragen niet hoeft te beantwoorden. Dat is prima, de harpspeler wil weg.

Antioch
William komt op bezoek in het landhuis van Rhexenor en Dyenne. Hij heeft Amalia voorbereid op de komst van een ‘edel heer’. Hij regelt met het personeel veel eten en een barbecue. Ze kunnen hun best doen, maar ze hebben alleen rundvlees en ze kunnen niet snel naar de stad. Hij wil de boodschappen wel halen. Ze geven hem een hele lijst van alles wat nodig is. Vis, kreeft, schapenvlees, etc. Hij gaat met de draak even naar de stad. Hij landt buiten de stad en doet inkopen. Vlees, tonnen bier, kruiken wijn en ze gaan weer terug.
William ziet er piekfijn uit, veel beter dan Rhexenor. Hij wordt doorgehaald. William draagt zijn degen aan zijn zijde en is bereid om in de tuin te wachten tot Rhexenor ook passend gekleed is. Daar steekt Dyenne een stokje voor, ze leidt hem wel rond, dan kunnen ze samen over demonen praten. Rhexenor denkt dat Dyenne William aardig vindt, hij hoort hen samen lachen. Rhexenor kleedt zich ook om.
In de tuin is William bezig met het vuur aan te maken, het hout is in één keer op. Tja… Dan maar ouderwets aansteken.
Rhexenor barbecuet, het personeel zorgt voor de drank. Alleen zij vieren zijn er. William had verwacht dat er meer zouden zijn. Hij heeft gestudeerd aan de magiërschool. Hangt hij nu ook zijn spreuken in de Logrus? vraagt Dyenne. Nee, dat doet alleen de vijand. Hij slaat ze op in zijn degen met de edelstenen. Vroeger haalde hij het allemaal ergens anders vandaan… Die macht gebruikt hij nu alleen in speciale gevallen. Amalia is uiterst geïnteresseerd. William zegt zorgelijk dat er niemand meer iets hoort van Morwenna, hij dacht eerst niet uitgenodigd te zijn voor de bruiloft, maar die hele bruiloft blijkt uitgesteld te zijn, nu al bijna drie maanden. Hij plaagt Rhexenor wat dat ze niet uitgenodigd zullen worden vanwege hem: hij is een halve demoon ben en de demonen van Mandors kant willen niet dat hij komt.
Dyenne maakt zich wat bezorgd, ze zullen toch wel op die bruiloft genodigd worden?
Dan gaan ze verder over Gilva. Die is niet aardig. Ze sloeg zomaar de broer van Morwenna plat, zegt Rhexenor. Dat was terecht, vinden de anderen, die viel anderen lastig.
Dyenne vertelt over de vakantieplannen met de camper. Nee, het is geen huwelijksreis, maar gewoon samen zijn. Ja, ze gaan met zijn drieën en het wordt geregeld door Random. Deze was heel anders toen hij nog koning was, zegt William. Deirdre is niet aangewezen door de Eenhoorn en Random wel. Toen heeft de Eenhoorn een verstandige en moeilijke keuze gemaakt, deze is zo wijs… Er is ook een kerk van, maar die zijn niet aardig. Ze proberen mensen wat wijs te maken. Amalia vergelijkt William met Dalt, hij is daar niet blij mee. Dalt is het zwarte schaap van de familie. Dat was Brand toch? We moeten meer samen doen als familie, zegt William. Oberon zou nooit iemand verkrachten, denkt het stel. Iemand moet een keer met Dalt daarover praten. Want als de demonen ons aanvallen moeten we één lijn trekken.
Het lijkt erop dat William en Amalia elkaar leuk vinden. Als deze samen even een wandeling maken, merkt Dyenne op dat ze niet bij elkaar passen. Die jongen is ook maar alleen, zegt Rhexenor. Misschien dat haar nichtje Pascale iets is voor hem? Aparte naam, meent Rhexenor. Iedereen noemt haar Pasje, zegt Dyenne. Ze is knap en blond en Amalia is een inhalig type. Dyenne kan haar terug roepen en terecht wijzen. Stel dat het iets wordt tussen haar en William, dan zijn zij hun kindermeisje kwijt.
Waar zijn die ouders van Morwenna? vraagt hij. Ze vertrokken meteen toen hij thuis kwam. Ze zullen wel naar hun eigen landgoed zijn, vermoedt Dyenne. [Vermoedelijk heeft ze het over het nieuwe landgoed van Aildith en Ashwin in Antioch, niet over dat in de Peak]
William logeert een nachtje en vertrekt.
De camper wordt bevoorraad en Random doorgehaald. Hij draagt een camouflagepak, compleet met helm. Wel handig voor waar ze nu heen gaan, ze gaan naar zo’n planeet. Ze nemen dan ook kleding mee voor een warm en vochtig klimaat.
In de camper concentreert Random zich op een Troef en dan zijn ze ergens anders. Buiten zijn er grote bomen, het is een grote jungle. Het is hier vol van leven. Nee, het is geen Jurrassic Park, dat is te tam. Dit is Dagobah. Veel plezier, de tijd gaat hier lekker snel. Er zijn wat tenten en muskietengaas. Als je muskieten binnen krijgt, wordt je voor rot gestoken. De apparatuur is tot leven gekomen, de motoren slaan aan, de camper zweeft. Random vertrekt.
Ze trekken door de jungle. Mooi met planten en bloemen, het bubbelt en het schreeuwt, er zijn mooie vlinders en vleesetende planten. Ze zien een mooie heuvel om te picknicken, Rhexenor denkt dat er geen intelligent leven op deze planeet zit.
Ze hebben een leuke vakantie, ze gaan naar de bergen, hebben heel wat te zien. Ze vangen hun eigen eten. Het zit vol met van alles. Het is een mooie planeet. Dan zijn ze het zat, na een week of drie. Cathrynn vindt het leuk. Ze kruipt al een poosje, begint met haar eerste stapjes, ze is nu ruim zeven maanden oud. Beesten vindt ze leuk en dat is wederzijds. Af en toe duwt ze schildpadden vooruit die moeten opschieten. Ze begint een kaal hoofdje te krijgen dat op een schildpad lijkt, of gekleurde vlekken of gele ogen. Met Feniks helpt hij haar weer naar haar eigenlijke vorm. Voor de Feniks is dit een bijzondere wereld. Het is hier heel sterk aanwezig. De Feniks lijkt wel op ‘de Force’.

Steencirkel
Morwenna en Randal wachten tot alles weg is. Voor Randal duurt dat erg lang, hij vindt het wachten saai. Morwenna conjuurt wat te eten en te drinken.
Randal vraagt waar de beesten zijn. Tot zijn opluchting zijn ze niet in de buurt. Zijn ‘andere’ broer en zijn zus zijn inderdaad een tweeling. Ze lijken totaal niet op elkaar, ze zijn behoorlijk eiig, aldus hun oudere broer.
Het kan veranderen als hij terug is. Hij merkt wel eens dat sommige dingen anders zijn als hij terug komt, hij wil niet zeggen wat.
Morwenna moet hem gaan vertellen van Patroon. Ze doet al die jaren geheimzinnig tegen hem daarover en vertelt hem nooit iets. Hij heeft Gebroken Patronen gelopen, maar niet de echtere varianten. Dat boeit hem gewoon niet zo. Het verhaal van Morwenna maakt het er niet beter op, Patroongebruik is gezapig en saai. Dan vertelt hij meer over de toekomstige broer en zus.
Dat is een lastige tweeling, toen die kwamen werden hij en Owen verwaarloosd. Vader en moeder hadden nooit meer tijd voor hen, ze mochten niets, ze leerden hen nooit meer iets. Randal kreeg altijd straf, dat kwam allemaal door die tweeling. Die vindt hij niet aardig. Ze kwamen niet zo heel lang nadat hij thuis was, veel te snel. Gelukkig bleef het daarna even rustig, misschien omdat Mandor geen tijd meer had. Hij is vaak weg, misschien heeft hij een vriendin ofzo. Morwenna wordt inwendig laaiend jaloers, maar probeert haar zoon niets te laten merken. Randal heeft ook een andere reden bedacht voor Mandors afwezigheid: misschien houdt hij niet van de tweeling. Nu zitten Morwenna, Owen en Randal ermee opgescheept. Nou ja, Randal en Morwenna dan, want Owen kan het niet schelen, al heeft hij ze een keer opgesloten.
Morwenna heeft dan ook nog zo’n vieze hond, waar ze veel tijd in stopt, net als in dat paard en die vogels. Owen vindt vogels leuk, maar de hond niet. Het beest heeft enorme tanden, hij mag Randal niet. Hij snapt niet dat zijn moeder die beesten in huis haalt. Daarmee weet hij ook de derde reden van Mandors weinige thuis-zijn: vanwege de beesten.
Als Morwenna vraagt wat ze kan verbeteren als moeder in haar toekomst (en in zijn verleden/ jeugd) weet hij wel een paar dingen: ze moeten minder vaak Owen voortrekken. Hij krijgt minder vaak straf dan Randal. Owen is de oudste, ondanks dat Randal een paar maanden ouder is. En Owen is het lievelingetje. Mandor en Morwenna behandelen daarnaast die lastige tweeling als een stel troetelkindjes en Randal valt daardoor tussen wal en schip. De achtergestelde middelste zoon. Er zijn pretlichtjes in zijn ogen te zien terwijl hij zit te klagen, Morwenna vermoedt dat hij haar behoorlijk zit te stangen ook.
Voor een moeder gaat ze overigen wel, het kan veel erger, weet hij nu. Een nadeel is dat ze nooit iets uitlegt. Verder heeft hij artefacts nodig met power. Inderdaad kent hij Merlijn die hem heeft geholpen, hij krijgt ook wel eens les van Merlijn. Merlijn heeft wel tijd voor hem, in tegenstelling tot zijn ouders. En Jurt en diens dochter Mayna hebben ook tijd voor hem. Met de dames is het moeilijk kiezen. Je hebt dan Xena en Mayna en die zijn allebei leuk. Morwenna zegt dat hij moet wachten met kiezen totdat hij weet wie de ware voor hem is. Hij zegt dan dat ze hem ze allebei eerder heeft afgeraden. Waarom doet ze trouwens niet gewoon wat andere moeders doen voor zonen? Ze introduceren bij andere leuke meisjes. Dat doet ze voor Owen wel. Wat meisjes betreft: die dochter van Rhexenor is wel leuk, maar ontzettend druk. Ze is echter meer opgevoed dan Mayna of Xena. Nadeel aan Cathrynn is dat ze beesten leuk vindt.
Morwenna zegt dat hij op zijn vader lijkt, iets dat hij tegenspreekt. Owen lijkt op Mandor. Verder krijgt Randal nooit wat, de tweeling krijgt alles en Owen heeft alles al. Randal komt thuis en Owen heeft bergen speelgoed, puzzels, en alles. Randal vraagt om leuk speelgoed als kind, zoals light sabers. Hij haalt een handvat uit zijn riem, maar het ding werkt hier niet. Van Merlijn gekregen.
Randal is de meest verwaarloosde zoon van het gezin. Intussen is er toch een wel heel ondeugende schittering in zijn ogen te zien. Hij klaagt verder. Er zijn ook nooit wapens in huis. Zelf tante Flora heeft die en alle ooms en tantes. Ook Rhexenor, William en Ronardo. Ja, hij heeft overwogen om bij hen te gaan wonen en gedaan ook. Dat wordt steeds heel snel saai en dan gaat hij maar weer naar huis. Oh, hij heeft van Mandor trouwens wel wat Logrus geleerd hoor. En magie. Van Morwenna heeft hij ook magie geleerd. En dat is best wel goede magie, geen flauwe dingen. Door een combinatie van Logrus en magie heeft hij die dochter van die Fionn weten te redden. Dat was ook een leuke meid. De ontmoeting was echter kort, ze hebben niet eens de kans gehad om te praten. Ze zag Randal wel zitten, die vader van haar niet. Hij was wel dankbaar dat Randal zijn dochter gered, maar wilde hem ook graag kwijt. In het algemeen zijn vaders niet dankbaar tegen Randal, terwijl hij best netjes doet en manieren heeft.
Dat wat er nu in de steencirkel is, voelt sterk aan. Het is een soort Patroon met zoiets als een poort aan beide kanten. In plaats van een pad ziet Morwenna nu kriskras paden lopen van de ene steen naar de andere, daar tussendoor een kronkelig pad. Het zijn blauw oplichtende paden, ze kruisen elkaar niet, maar gaan bovenlangs en onderlangs. Het is niet plat… Randal beweert er last van te hebben.
Morwenna legt aan Randal uit dat ze en hoe ze de wereld wil gaan herbouwen en vraagt zijn hulp met Logrus, voor een betere balans. Hij wil dat wel doen, het lijkt hem gemakkelijk.

Droomwereld
Moyra ziet er niet naar uit alsof ze zich concentreert. Ronardo vraagt de harpspeler naar het waarom. Hij wil eruit, zo kan hij verder gaan waar hij mee bezig was. Hij wil niet wat Ronardo wil en hij kan hem ook niet geven wat hij wil. Hij heeft tijd, Ronardo ook. Heel veel mensen hebben last van hem. Het zijn zijn zaken. Die vriendin bemoeide zich met zijn zaken.
Heeft hij een vraag voor Ronardo? De harpspeler interesseert zich niet voor hem. En nee, hulp heeft hij niet nodig. Hij zou interesse kunnen tonen, zoals Ronardo zijn er meer. Het is niet zijn aard vragen te stellen. Ronardo ziet er raar uit. Anders dan daarnet. Waarom draagt de harpspeler een mantel? Dat hoort bij hem.
Ronardo is van Fiona. De Amber familie? Zij zijn van die wezens die bij de Abyss wonen. Vroeger was de harpspeler nieuwsgierig. Hij wil alleen vragen gesteld krijgen waarop hij een antwoord wil geven. Een discussie over wie het meest arrogant is volgt. Er lopen niet meer Ronardo’s rond, maar wel meer apen. De harpspeler vindt dat er meer zijn van Ronardo. Waarom accepteert hij dat niet? De harpspeler is uniek, Ronardo niet. Hij is niet meer dan een aap met macht en een harp, zegt Ronardo.
De harpspeler is gewoon. Hij is ontstaan en is er sindsdien. Het ontstaan ging met een grote klap gepaard. Is hij een broer van de Eenhoorn? Ze hebben een soort van ontstaansband, behalve dat de harpspeler eerder was. Hij heeft geen ouders, ook nooit gehad. Misschien van die fragmentatie, daar weet hij niet genoeg van.
Hij is een verzamelaar van unieke wezens. Waarom brengt hij ze en gaat hij weer weg? Het is niet nodig ze te observeren en hij probeert niet om iets te vinden. Hij moppert dat Ronardo niet weet waarom hij die wezens daar brengt en hij wordt aangevallen. Ze vallen onuitgenodigd bij hem binnen. Ronardo komt hier niet voor hem. Hij vertelt dat de unieke mensen het niet allemaal even leuk vinden. Dat is dan hun probleem. De Feniks houdt hem eventjes gevangen, dat gaat niet lang duren. Deze is wel machtig, doch heeft geen macht over hem. Die wezens hebben niets te willen, waarom gaat hij niet gewoon weg?
Hij doet wat noodzakelijk is. Het kan hem niet schelen dat anderen er anders over denken. Ronardo zegt hem te mogen, de ander interesseert dat niets. Als hij ooit klaar is, kunnen ze misschien vrienden worden, mits hij er dan nog is. Zo lang leeft Ronardo’s soort niet. Het ligt eraan wanneer het eindigt. De harpspeler is ontstaan, was nieuwsgierig, is dingen gaan uitzoeken en daarom doet hij wat hij nu doet. Net als Brand, snapt Ronardo, dat is familie. Ook zo’n wezen dat bij de Abyss woont, snapt de harpspeler. Sommigen zijn bezig te achterhalen wat er gebeurd is en wat er gaat gebeuren. Dat is wat je niet van jezelf weet dat je bent. Jullie hebben met elkaar gemeen dat jullie bij de Abyss wonen. Ze hebben allemaal iets met de Abyss. Ronardo heeft zelfs iets meegenomen daarvan.
“Mogen wij hier weg?” vraagt Ronardo.
“Natuurlijk, ik weet niet wat je hier doet. Die vriendin is niet uniek, ze mag gaan.”
Hij heeft last van haar bemoeienis en de Feniks. Zijn vriendin wordt er zwaar door beïnvloedt. Ze hebben allemaal een bepaal soort invloed, zo zit Ronardo vast. Afhankelijk van kaartjes en een netwerk nu, hebben ze geen echte eigen macht. Wie van hen luistert en wie niet. Misschien praat hij met meerdere Ronardo’s. Ronardo is niet uniek, maar komt zichzelf niet tegen. Hooguit in de spiegel. Het wezen is er maar een, dus heeft hij geen reflecties.
Omdat ze allemaal op elkaar lijken, zijn ze niet uniek. Hij heeft een familielid meegenomen, die kan niet weg. Hij had wel reflecties, die zijn dood. Die van Ronardo niet. Pas als zijn reflecties dood zijn en hij bijzonder is, komt de harpspeler hem halen. Wat heeft Alexander voor bijzonders? Gaat hij niet vertellen. Het wezen vindt het een zinloos gesprek. Moyra wil dat hij iedereen naar huis stuurt, anders zet ze hem hier gevangen. Dit kan ze lang volhouden. De tijd loopt hier heel anders. Hij moet ermee ophouden, period! Ze gaat het hem zo vervelend maken dat hij haar zal smeken eruit te mogen. Ronardo eist vrijlating van de wezens, de harpspeler zegt dat er zoveel tijd niet is, dan moet hij opnieuw beginnen. Moyra zegt dat de Feniks ook wil dat iedereen wordt vrijgelaten, waarop de harpspeler zegt dat die het ook niet snapt.
Er gaat iets gebeuren, dan gaat het allemaal verloren en hij moet ze allemaal bewaren. Dat heeft hij uitgelegd aan de Feniks. Hij weet niet waarom de Feniks er last van heeft. Deze heeft problemen met genezers en degenen die invloed hebben op hun wereld. Deze personen vallen weg, daardoor gaat het slecht met hun wereld. Er gaat iets kapot in die wereld daardoor. Wat moet hij doen? Hij had ze het eerst. Nou, dat niet zo, zegt Moyra. Ze zijn van zichzelf. Ja, maar dat verdwijnt allemaal en heeft er niemand wat. Maar Ronardo wil wel onderhandelen, misschien dat de harpspeler een aantal van die wezens houdt? Er moeten geen werelden door naar de knoppen gaan omdat er belangrijke wezens daarvandaan worden gehaald.
Misschien een kloon maken van de wezens die naar huis willen? Dan zijn ze niet meer erg uniek.
Alleen degenen die weg willen kunnen dan gaan, de harpspeler zal dan iets van ze nemen dat echt van hen is en eventueel klonen dus.
Moyra stopt, ze komen dan op het marktplein waar niemand meer is, er is dus meer tijd voorbijgegaan dan Moyra dacht. De harpspeler zegt hen iedereen te verzamelen die weg wil. Er zijn er een aantal die teruggestuurd moeten worden van de Feniks, de harpspeler wil dan een haarlok ofzo. Dat regelt hij zelf. Dat was toch wel interessant, zo’n raar gesprek.
Hij zegt tegen Moyra dat ze hem daar niet had kunnen houden. Ze vindt van wel. Ze heeft hem verrast, maar zoiets blijft gewoon niet in stand, zegt hij.
Dan gaat het verse ouderpaar naar de baby. Ronardo denkt aan Shakira als naam voor zijn dochter, Moyra vindt het prachtig.

Van Antioch naar Amblerash
Rhexenor troeft oom Random, deze zal zorgen bij hem thuis te zijn. En zo gaan ze met
camper en al weer naar huis. Het was geen 20 weken maar wel leuk. Yoda was met iets anders bezig, zegt Random. Rhexenor zegt dat Yoda er uitziet als Dworkin of Suhuy. Ja, moet je zeggen tegen Suhuy of Dworkin dat ze lijken op Yoda. Een aantal quotes van Yoda volgen (zie onder).
Random gaat weer eens. Hier is een week voorbij. Hij mag zich niet opdringen van Vialle, hij moet echt gaan.
Rhexenor vermaakt zich thuis wel heel even. Amalia en William zijn samen uit geweest.
Hij wordt getroefd door Bances. Hij is er klaar voor. Met een serieus gezicht wordt Rhexenor doorgehaald. Bances is vrij sterk met Troef. Ze zitten in de kamer van een kasteel. Welkom, dit is zijn kasteel. Bances wil even praten.
Rhexenor is een beetje betrokken geraakt in de zaken rondom Amblerash, wat zou hij graag willen doen? Iets met actie.
Tjonge…
Er wordt hem gevraagd wat hij wil drinken, Rhexenor vraagt om iets met ‘kokos’ en krijgt een kokosnoot met twee rietjes erin. Rhexenor wil er iets van leren. Wat wil hij, actie met magie of techniek? Zijn er andere dingen die hij wil leren? Het liefst hoe bepaalde Huizen omgaan met bepaalde actiesituaties. Vechten dus. Nog meer als dat hij tot nog toe heeft gedaan. Technisch of liever niet technisch? Dat maakt Rhexenor minder uit. Zij van Amblerash houden van allebei. Ze hebben heel goede tovenaars en goede technici in dienst. Ze hebben de Zwarte Weg bedacht. Rifles en Spreuken werken niet echt in Amber, maar hun leger is bijna verslagen door een leger met Rifles. Demonen horen niet in Amber thuis.
Het is nu een beetje napraten over de oorlog. Amber is behoorlijk machtig en Huis Amblerash is achteruit. Ze hadden nooit gedacht dat er een Sawall een coup zou plegen met een Hendrake, beter gezegd: een halve Hendrake/ Helgram. Een heel vervelende combinatie met al die legers en vechters. En dat samen met één van de belangrijkste magiërshuizen. En dan gaat dat Magiërshuis zich ook nog officieel verbinden aan Amber.
Dat Dara gerelateerd is aan Benedict maakt niet uit voor de Huizen. Ze rekenen de Amberieten aan dat ze alle Schaduwen van betekenis willen inpikken. Ze behandelen die Schaduwen niet eens netjes. Misschien vindt Rhexenor het wat om eens tegen een Amberleger te vechten in dienst van Amblerash. Of is hij bang voor problemen? Rhexenor denkt even na, zegt dan het een interessante uitdaging te vinden.
Amblerash heeft wat last van een paar legers van Amber. Wil Rhexenor vechten tegen legers met magie of liever tegen legers met techniek? Hij kiest voor de laatste. Dan wordt het een leger van Caine waarschijnlijk (ze denken tenminste dat Caine erachter zit). Dat is op een wereld waar een strijd is rond een punt in de ruimte waar energiestromen samen komen. Er wordt gesproken over hyperspace, ze gaan naar een plaats die heel bijzonder is. Een plaats met heel veel power. De ruimteschepen van waarschijnlijk Caine zitten hen dwars. Rhexenor gaat ervoor. Misschien dat hij een idee heeft hoe ze kunnen zoeken. Wil hij kapitein zijn? Rhexenor heeft daar niet zoveel ervaring in nog, mag hij het eerst even afkijken? Hij wordt dan adjudant, hij wordt ‘number one’.
Dat gaat geregeld worden. Rhexenor mag dat dagje blijven logeren of ze roepen hem als hij liever die tijd thuis doorbrengt. Hij blijft hier om te trainen met de ouderwetse ridders. Hij traint wat, er zitten toch wel wat lui tussen die shape changen en dergelijke. Hij leert dat dat heel nuttig kan zijn in een gevecht. Het leren van 1 ding te shape changen is best gemakkelijk, even een dingetje aanpassen. Een beetje vals spelen. Een oog in zijn achterhoofd is ook wel handig, hoewel lastig.
De Sawalls gebruiken nooit shape change in een gevecht/ in het openbaar, maar die spelen smerig met magie.
De Hendrakes vechten met eer, ze passen wel eens wat shape change toe.
De Helgrams passen alles toe wat ze maar uitkomt.
Amblarash doet het indien nodig. Ze hebben een hekel aan Huis Sawall en aan Huis Amber. De Amblerash vechtstijl is een beetje behelpen, Rhexenor leert ze allemaal dingen. Ze zijn lui, spelen vals en vergeten de rest.

Steencirkel
Morwenna weet niet hoe ze de Macht moet gebruiken. Wat ze gebruikt gaat vrij goed met wat Randal doet, het voelt niet eng aan ofzo. Hij haalt het uit de storm en hij doet er iets mee, zo gaat het gemakkelijker. Hij verweeft een soort wilde plekken in de Schaduw die ze opbouwen, het meer woestere gedeelte.
Wat er binnen de Steencirkel is, is iets anders. Het heeft helemaal niet het gevoel waar zij mee bezig zijn. Morwenna denkt dat een Gebroken Patroon helemaal niet te herstellen is.
Het duurt heel lang voordat die wereld af is, het wordt zoals ze denkt dat het zou moeten en dan is het klaar. Ze hebben dan een wereld met zelfs werelden in de buurt en een eigen universum. Het heeft meer moeite gekost dan dat ze verwachtte en ook meer tijd. Gevoelsmatig lijken er maanden voorbij te zijn. Toch vlotte het goed. Randal is uitgeput. Uiteraard is er tussendoor voldoende gegeten en gerust.
Als het klaar is, komt er een processie van druïden hun kant op, aangevoerd door een jonge valk en een jonge hound. Ze stoppen bij hen, de valk en hound komen naar Morwenna toe. Ze heeft er meteen en soort band mee. De aartsdruïde maakt een buiging en vraagt naar de aanwijzingen.
Morwenna vertelt waar ze zich aan moeten houden en geeft hen de taak van beschermers, magiërs, genezers, priesters, leiders, rechters en leraren van deze Schaduw, het is de bedoeling dat ze de balans in stand houden. Ze vraagt Randal of er iets is dat hij aan de instructies wil toevoegen, maar het klinkt hem goed in de oren zo.
Dat alles duurt een dagje, de druïden gaan dan weer, druk discussiërend over hun taak. De hound en de valk, de leidsgeesten van de Druïden, blijven.

Randal en Morwenna nemen afscheid, hij zegt dat de weg naar hun eigen tijd binnen de cirkel is. Hij lijkt ook te zien welke ingang hij moet nemen. Hij zet een voet door één van de poorten en verdwijnt.
Morwenna twijfelt heftig, loopt een aantal keer om de cirkel, maar ziet absoluut geen enkel verschil tussen de ene ingang en de andere. Gelukkig zitten de Hound en de Valk bij de ingang die Randal eerder nam en ze stapt daar ook doorheen.
Alles om haar heen verandert en ze staat aan de voet van een trap die naar boven cirkelt. Ze begint te klimmen. Na een uurtje, zeer vermoeiend, komt ze bij een deur. Ze krijgt een indruk van wat zich erachter afspeelt, ze ziet een roodharige vrouw die een kind krijgt. De vrouw heeft vlammend rood haar. Het kind is een jongetje, het geeft één schreeuw bij zijn geboorte en kijkt dan triomfantelijk om zich heen. Dit is niet de goede periode.
Na twee uur lopen is er weer een deur. Ze ziet een klein zwartharig meisje dat keukentje speelt en haar broertje, ook al zo donkerharig, zelfgebakken koekjes geeft. Het broertje eet ze met graagte, maar Morwenna weet dat ze er van alles doorheen gemengd heeft.
Ze klimt heel wat trap en komt bij diverse deuren. Steeds weer periodes die ze niet moet hebben. Zo ziet ze een blond jochie dat een spijker door iemands schoenzool slaat, een huis dat in brand wordt gestoken, hier en daar aanslagen, de Zwarte Weg met engerds en de slag aan de voet van de Kolvir. Dan is ze bij een deur met daarachter een spiegelzaal. Ze doet de deur open, ze staat achter een spiegel en ziet zichzelf de spiegelzaal binnenkomen. Morwenna stapt de spiegel uit en geeft zichzelf de waarschuwing over het gif en de in gevaar zijnde tweeling. De andere Morwenna is zeer geschokt, maar Morwenna heeft geen tijd. Terug door de spiegel en ze komt weer bij de trap. De volgende deur is niet veel verderop. Weer is daar dezelfde spiegelzaal, waarin een blonde man loopt met een donkerharig jongetje aan zijn hand. Morwenna gaat naar binnen, de deur knalt hard achter haar dicht. Randal is enthousiast. Mandor vliegt haar om de nek. Hij ziet eruit alsof hij gevochten heeft en ze hebben niet veel tijd. Het blijkt dat hij in de verkeerde tijd uit kwam, meerdere malen in de Spiegelzaal is geweest, maar iedere keer in een verkeerde tijd. De wachters van Amber zitten achter hem aan en hij kreeg Randal dan ook nog erbij.
Dan vindt hij een spiegel die een deur is, daar stappen ze doorheen. Ze komen uit in gang die vol hangt met spiegels en in eentje is Gormenghast te zien. Daar stappen ze doorheen.

Gormenghast
Ze komen buiten het kasteel uit. Meteen komt Owen enthousiast aanrennen, “Pappa! Mamma!” en stopt verbaasd als hij Randal ziet. “Wie is dat?”
Owen en Randal krijgen uitleg van Mandor over wie ze zijn. Randal is jaloers als ze Owen knuffelen. Owen neemt Randal mee om iets te laten zien, Randal komt schreeuwend terug. Owen verbaasd erachteraan, hij wilde alleen zijn valk laten zien aan Randal, deze mocht hem zelfs vasthouden. Randal wil de valk niet zien en klemt zich vast aan Mandor die nu naar de valk mag kijken.
Daar komen nog meer dieren aan. Twee Valken, een Paard en een Barghest. Jawel, de oude Valk en de oude Barghest zijn Morwenna gevolgd tot in Gormenghast. Boudicca en Fillipien zijn meegekomen met Julian.
Wat Mandor betreft is het zo welletjes, hij heeft binnen genoeg te doen en neemt de angstige Randal mee. Morwenna laat de dieren merken het leuk te vinden dat ze er zijn, het hele gezelschap (Paard met Owen en Morwenna, de Barghest en de drie valken) gaan een eindje rijden in de omgeving. Dan keren ze terug en worden de dieren verzorgd. De oude Barghest krijgt de naam Fenris, de oude Valk wordt Loki genoemd en Malfoy is herdoopt tot Beest (dat laatste dankzij de invloed die Pappa Mandor heeft op zijn zoon…)
Morwenna en Mandor zijn een paar dagen na hun verloving terug gekomen.

Lizet


Quotables:

(Bij sessie 77 nog…)
“Is Morwenna alweer zwanger? Heeft ze nog nooit gehoord van condooms?” -- Jarl

“Weet je wel dat Rhexenor waarschijnlijk het leven van Amalia gered hebt door William uit te nodigen en ze aan elkaar voor te stellen?” -- GM tegen Jarl.
“Gered van Morwenna zeker. Ik snap niet dat zij een Amberiet is, ze doet en denkt als een Chaosiet.” -- Rutger
“Haar overgrootvader is een Chaosiet. Ze heeft dat recht.” -- Lizet

“Met ‘bevoorraden’ bedoel ik dat we genoeg voedsel bij ons hebben. Ik weet niet of er genoeg plaats is in de camper om ook nog kleren mee te nemen.” -- Rhexenor tegen Random

“Owen wordt verwend omdat hij de oudste is en jullie lievelingetje. En de jongste twee zijn jullie troetelkindjes, die mogen zowat alles! Ik ben het misdeelde middelste kind.” -- Randal tegen Morwenna

“Ik krijg nooit wat, de tweeling krijgt alles en Owen heeft alles al!” -- Randal tegen Morwenna

“In het algemeen doen vaders van dochters niet dankbaar tegen mij, terwijl ik best netjes doe en goede manieren heb.” -- Randal tegen Morwenna

“Ik ben uniek. Jij niet.” -- de harpspeler
“Je bent niet meer dan een aap met Macht en een harp.” -- Ronardo

“Ik zou graag meer willen leren over hoe de verschillende Huizen omgaan met actiesituaties.” -- Rhexenor
“Je bedoelt vechten?” -- Bances Amblerash
“Precies. Graag meer nog als dat ik tot nog toe heb gedaan.” -- Rhexenor


En dan ook nog: Quotes van Yoda

Powerful you have become, the dark side I sense in you.

Grave danger you are in. Impatient you are.

Try not. Do or do not, there is no try.

Once you start down the dark path, forever will it dominate your destiny, consume you it will.

Always in motion is the future.

Around the survivors a perimeter create.

Size matters not.

May the force be with you.

Blind we are, if creation of this clone army we could not see.

A Jedi's strength flows from the Force.

Help you I can, yes.

Strong am I with the force.

Agree with you the council does. Your apprentice Skywalker will be.

Always two there are, no more, no less: a master and an apprentice.

Lost a planet Master Obi-Wan has. How embarrassing.

When 900 years you reach, look as good, you will not.

There... is... another... Sky... walker