De Feniks/ Een vreemde Troef

Amblerash
Ronardo maakt vele kaartjes, die lui nemen het uiteindelijk over, vijf mensen inclusief Anastasia. Packs en generatoren kosten tijd om te maken. 12 generatoren per pak is veel tijd, uiteindelijk is er een prototype af.
Hij wordt getroefd door Moyra.
“Waar ben je nu. Laat je me nu al die tijd alleen? Zit ik speciaal in de onderwaterstad voor jou.”
“Eric zou je daar toch vandaan halen? Ik ben zo klaar, ik kan dadelijk mee met jou.”
Hij verbreekt het contact en gaat er weer vandoor. Ze begrijpen niet waarom hij nu vertrekt. Wat doen we als er dingen mis gaan?
Hij legt zijn vader uit dat Moyra ongeduldig wordt.
“Zal ik je thuis brengen?”
“Graag, want ik snap de kaartjes nog niet helemaal.”
“Denk eraan als een soort interface.”
“Hij gaat niet aan.”
“Concentreer je je erop, het werkt met je hersenen.”
“Hier staat een ander merkje op, hoe krijgen ze dat er eigenlijk in?”
Ronardo’s merkje is een ring, vertelt hij zijn vader.
“Hij doet het niet, het werkt het niet. Leg even uit hoe je een troef gebruikt.”
“Gewoon, je staart erin, het komt tot leven.”
“Het gaat niet aan. Het is geen raam, hij doet het niet, hij is stuk.”

Utrecht
Dan doet Ronardo het zelf maar en staat in de huiskamer. Vader snapt echt niet hoe het gaat. Met zijn armband kan hij zich toch ook verplaatsen.
Ronardo probeert het nog eens uit te leggen, het dringt echt niet door tot de man.
“Leg dan toch uit hoe het werkt.”
“Zie het dan niet als magie. Je staat er niet voor open.”
“De machinerie accepteert me niet, ik denk dat er een soort wachtwoord is. En wat heb je eigenlijk precies met die Eric afgesproken? Jawel, je mompelde net iets over hem.”
“Dat is een oom die iets voor me ging doen.”
“Je bent net als je moeder. Ik heb mijn best gedaan, hij doet het even niet. Heb je hem zelf gemaakt? De batterijen zijn op. Waar lopen de koppelingen, het is allemaal niet te meten.
Het project tussen dimensies is kunstmatig. Er zijn dus beperkingen aan. Is het sterker dan Patroon? Dat kun je ook overal gebruiken. Als je zo gaat zitten klooien met troef, krijg je vast ruzie met de bewaker. Wat ik van je moeder begreep is dat er een Chaos installatie is waar een eenogige serpent zit. Een andere krachtbron hoort een Eenhoorn bij. Ik denk dat ze allemaal psychische powers hebben en ze worden waad als je er mee klooit.”
Er is een soort macht, techniek en meer heb je niet nodig.
Er zijn er meer. Stel dat jij 10.000 jaar geleden aan komt zitten met auto tussen Romeinen, die denken dat het Magisch is.
“Dat is naïef gedacht. Er zijn werelden waar je niet eens met zo’n auto rond kan rijden.”
“Dat is een kwestie van wetenschap. Dat heb je niet goed uitgezocht. Het is niet nodig om te gaan oeleboelen of de zon te vereren. Alles is te verklaren vanuit techniek en energie. Klaar. Het kan zijn dat al die magiërs stiekem iets anders doen en dat niet eens weten.
Troef laat mij niet toe, dat is security. Dat wezen van jou staat niet toe dat ik zijn macht gebruik. Of jullie zijn allemaal een stukje van jezelf kwijtgeraakt aan een krachtbron en ik niet. Je bent afhankelijk van die kaartjes, je kiest de gemakkelijke weg. Je zit vast aan een wezen of groepering. Misschien zitten die ancient dingen er wel achter.”
“Oberon heeft ze ook gebruikt.”
“Er was toch een dwerg die ze ontworpen heeft, die kon het wel uitleggen, zei Fiona. Alles heeft zijn prijs, jij komt nog eens van een koude kermis thuis. Waarom zijn het troeven? Van wiens kaartspel?
Misschien krijg jij eens last van de bewaker van de techniek. En wat dan?”

Antioch
Rhex kijkt naar Dyenne’s been. Dat doet zeer. Hij stemt zich af op Feniks en heelt de wond. De pijn trekt in zijn hand en het doet behoorlijk zeer. Daar loopt ze al een paar dagen mee. Nu slaapt ze.
Genezen met Feniks is best simpel eigenlijk. Die verwonding van Mandor was een andere power bij, vandaar dat het indertijd niet lukte. Hij zit nu met Feniks in het hoofd. Hier vlak bij is een wezen met ook een beetje Feniks. Buiten is er één sterk wezen, hierbinnen is nog een sterk wezen, verder is iedereen vrij zwak. Dat kleintje is onrustig.
Hij gaat op zoek naar het andere sterke wezen en staat dan voor de slaapkamerdeur van Morwenna’s ouders. Dan gaat hij naar de babykamer. De baby slaapt onrustig, ze verandert steeds. Met Feniks heeft hij dan eindelijk contact met het kind en ze wordt er wat rustiger van. Ze stopt dan ook met veranderen, maar ze weet niet precies wat ze moet zijn. Ze slaapt, hij stapt in haar droom.
Daar zit een klein poesje dat ‘dada’ zegt. Hij aait het beestje, poesje verandert in grote vent met spieren en zwaard, hij krijgt een stevige hug. Hij denkt aan de beginbaby, zonder haar en blauwe ogen. Rhexenor die daar staat zegt ‘dada’ . Hij, nu als Cathrynn, krijgt weer een stevige lompe hug. Hij probeert haar te helpen in een bepaalde vorm. Uiteindelijk is zij het baby’tje en hij de grote Rhex. Ze krijgt een stevige omhelzing. Dan slaapt ze verder. In het wiegje ligt nu een baby met een beetje blond pluishaar. Al die lui hebben er geen verstand van, hij heeft gewoon Feniks. ‘Dada’ is echt hij.
Dan gaat hij ook slapen.
Hij stuurt nog een droom naar zijn draak dat hij flink veel vee kan vreten. Nu ligt Dyenne weer te dromen, ze wordt achtervolgd door een monster die hun dochter is en verandert in plas modder. Hij verandert uiteindelijk het monster in een baby.
Dan staat hij in het bos bij een toren en ontmoet een vrouw met rossig bruin haar en vlammen in de ogen. Ze draagt een zwart pak met een X.
“Het gaat niet goed bij jou thuis hè? Je gaat toch geen Patroon lopen met dat kind? Dat is heel gevaarlijk.”
“Ik niet, iemand anders.”
“Je geeft haar Feniks mee, dan gaat die stomme eenhoorn zich er mee bemoeien. Het is hier mooi geworden hè? Ik heb zo’n Patroon niet nodig, dus bij mij hoef je zo’n ding niet te lopen. Handig hè. Mensen die je het waard vindt, kun je aansteken met Feniks. Zoals je dochter. Je hebt het wat overdreven met dat veranderen. Je vrouw is uit Amber, maar ze is vrij gewoon. Ze is bang voor haar eigen kind, dat is jouw schuld. Het is niet erg dat je dingen leuk vindt, het is wel erg dat er anderen last van hebben.
Daarvoor liet ik je niet hier komen. Ik heb een opdracht voor je. Oh, hoe vind je mijn outfit? Naar voorbeeld van de X men, Jean Grey.
Je bent bezig met die vervelende Amblerashes? Ze zijn nu weer een beetje op het goede pad. Misschien kun je het ook aan je neven vragen, je moet wat mensen bij elkaar verzamelen. Er is een geheimzinnig soort wezen, als de Eenhoorn, Puk en Myra en Spin en van alles. Er is er eentje die er mensachtig uitziet, een schaduw met een hoed op. De echte gedaante weet ik niet. De Fluisteraar noemt hij zichzelf en is op dit moment bezig, al duizenden jaren lang, met bijzondere wezens uit allerlei Schaduwen weg te halen en op te sluiten. Net die lui die ervoor zorgen dat het goed gaat met die Schaduwen. Je moet hem tegen gaan houden en je moet hem stoppen. Ik krijg geen contact met hem, waarschijnlijk is hij vrij machtig. De wezens zijn opgesloten op wereld waar ik niet bij kan. Het is erg vervelend dat ik al die tijd opgesloten heb gezeten. Hij heeft een soort harp, daar lokt hij de wezens mee. Hij vangt ze met zijn mantel en ze verdwijnen. Misschien zijn er mensen die er wel eens van gehoord hebben.”
“Doe ik. Is er haast bij?”
“Tijd is niet van belang. Jouw dochter is ook speciaal. Ik hoop dat hij die niet opzoekt. Je draak en je familie zijn speciaal. Hij gaat naar een Schaduw en iemand die speciaal is, verdwijnt. Je moet iedereen vrij laten, ik kan mee helpen als je mij toegang kan verschaffen tot die wereld. Slaap lekker.”

Gormenghast
“Goed, je bent een Sawall, maar je klungelt met magie,” vindt Mandor.
“Jij bent in dat opzicht ook een teleurstelling voor de familie.”
“Ik heb me op wat anders geconcentreerd, demonen. Het wordt veel beoefend, de meeste doen alsof het huisdieren zijn die ze africhten, boeken beschrijven het ook op die manier. Er zijn bepaalde schaduwen waar je gemakkelijker demonen kunt oproepen. Ook Chaosieten zijn op te roepen als ze het goed doen. Over het algemeen is er een rituele magie die altijd werkt. Ik werd nieuwsgierig naar het waarom. Waarom het altijd werkt, na jaren onderzoek ben ik er nog niet achter. Wij denken dat er een band zit tussen boven en onder. Werelden hebben macht over schaduwen, andersom ook, het is een geheel. Werelden die enigszins in balans zijn, met zowel Patroon als Logrus en zonder dominantie, daar is een soort band heen en weer. Over het algemeen is het zo dat als een demoon arriveert in Schaduw deze machtiger is dan de wezens die hem hebben opgeroepen. Hij is echter te dwingen en te vragen, het is een binding die ze kunnen uitoefenen. Ik heb er een studie van gemaakt, naar hoe kan het dat het werkt. Het lijkt erop dat het verhaal van Brand erop aansluit. Als we allemaal stukjes van een geheel zijn, kunnen die stukjes niet zonder elkaar bestaan, de band is er al voor ze met de magie aan de gang gaan. Daarom werkte het ook. De feiten die ik tegen kwam is dat ze in al die werelden zelfde rituelen hebben. Er zijn rangen van demonen. Van schoonmaakdemoontjes tot vernietigers. Mijn familiegenoten gaan er heel lichtzinnig mee om, die doen zoals jij omgaat met een kat of hand, ik doe het zoals jij met je valk of paard.
Wat zijn dat, demonen? Mislukte Chaosieten of huisdieren? Ze komen niet alleen in Chaos voor. Je hebt er ook die thuis zijn op een Schaduw en daar dingen doen. Engelen, beschermgeesten, kabouters. Ze hebben macht naar zich toegetrokken en maken er gebruik van. Ze kunnen dingen die anderen niet kunnen.
Met cirkels kun je ze vast zetten, het is typisch dat die symbolen ze vast zetten. Als je die dingen geleerd hebt, kun je op al die werelden er iets mee
Er zijn goede, kwade en neutrale demonen. Als je de verkeerde kwaad maakt heb je een probleem. De ultieme zijn wij.
Amberieten hebben door Patroon te bouwen zich beschermd tegen allerlei dingen, zoals beschermd worden en tegen oproepen.
In de tijd dat Corwin op schaduw rond zwierf, is hij regelmatig opgeroepen geweest. Brand heeft zich een aantal keren laten oproepen dat ik weet. Het is interessant. Ik heb me wel eens laten oproepen. Stiekem je naam laten vallen in bepaalde kringen en je moet die gezichten zien als je uit die cirkel stapt omdat ze die niet goed gebouwd hebben.
Het was interessant, ik wilde weten wat ik dan kon. Als er veel mensen zich op jouw concentreren krijg je macht. Waarom denk je dat Amberieten macht uitoefenen. Jullie Amberieten denken dat jullie de baas zijn, maar waarom denken mensen in Schaduw dat ook? Dat we er zijn heeft te maken met dat al die werelden samenhangen.”

Antioch
Lekker geslapen, Dyenne is in de badkamer bezig met de baby. Beiden vrolijk, baby met een beetje donker haar door het water. Ze herkent Rhex meteen.
Hij gaat erbij in bad, Cathrynn wil bij Rhexenor. Dyenne heeft niet naar gedroomd en geen last meer van haar been. Cathrynn ziet er weer uit als een tijdje geleden. Ze gaat geen Patroon lopen. Hij vertelt hoe hij heeft geholpen.
“Wat moet ik doen als het weer gebeurt?”
“Neem dan contact met me op. Vraag het de babysitter.”
Ze krijgt geen contact met hem.
“Vraag het de moeder van Morwenna. Ze ziet er jong uit en ze is machtig. En anders gebruik de ring, stuur gevoelens over.”
“Je ontvangt het niet, ik kom er niet door met het kaartje. Kun je niet een sterker kaartje verzinnen? Je hebt toch familie die dat kan?”
“Ik kan het aan een oom vragen. Iets dat helpt om er doorheen te komen.”
“Er zijn mensen die dat blokkeren, hoewel jij dat niet schijnt te kunnen. Je bet wel sterk, ook in bed wel wild. De baby heeft nu geen zwemvliezen, ze is nu normaal. Kun je haar niet leren mama te zeggen?”
Hij wil zich gaan scheren in bad, wat hem een reprimande oplevert.
“Weet je hoelang het personeel straks bezig is met het bad te schuren, ze moeten alles schoonmaken.
Ze moeten betaald gaan worden, regel dat er geld bijkomt, we zitten zonder. Laat je moeder voor wat geld zorgen.”
Hij gaat geld halen. Ze geeft hem kleren om aan te trekken, een bloes met korte mouwen. Ze helpt hem kleden.
Hij gaat naar de hal van Amber, gaat eten in de eetzaal, pakt een worstenbroodje en nog een paar extra en gaat naar zijn kamer. Onderweg ontmoet hij iemand met schaal met eieren, die lust hij ook nog een paar. Op zijn kamer gaat hij naar de kluis en pakt hij 7 zakken met goud. Dan pakt hij de steen en is weer bij Dyenne, die verbaasd is over het vele geld.
“Aildith?”
“Ja mevrouw?”
“Ik had toch gezegd dat je gewoon Dyenne kunt zeggen.”
“Nu niet. Ik zeg mevrouw, zo weet het personeel ook wat ze moeten doen.”
“Oh. Hier is het geld dat ik beloofd had.”
“Dat is een beetje veel.”
Ze gaan op zoek naar de geldkist. Alles gaat erin, het personeel wordt nu betaald, ook meteen het achterstallige loon.
Ze ontbijten met baby in duur wipstoeltje van een raar materiaal. Ze eten worstenbroodjes erbij. Er is een uitgebreid ontbijt. Als hij zo blijft eten wordt hij een soort Krispos Videssos.
Zij gaat dan wandelen en hij gaat maar troeven. Eerst Amalia in de hal. Ze staat klaar met twee koffers en hij haalt haar door. Haar jas wordt aangenomen, ze lacht verlegen, met een blos op de wangen. Ze heeft zich gehaast. Ze ruikt heel lekker. Personeel moet de koffers naar haar kamer brengen. Kamer? Ze weten van niets en gaan overleggen met Aildith. “Er staat een roodharig mens…”
Personeel uit Amber is nogal lui, legt hij uit. Dat is haar bekend. Hij laat haar intussen het huis zien. Nee, dat vindt Dyenne vindt niet erg. Ze is echt mooi en draagt een mooie jurk. Ze vindt het landhuis smaakvol. Ze vindt het zwembad wat gevaarlijk voor het kind. Is er een speelkamer? Ze heeft meerdere slaapkamers en wijst er één aan als speelkamer. Hier een kleed, daar de box, ze vertelt wat ze wil aan inrichting. De olie die in lampen zit is giftig, Chaosieten drinken dat toch voor de lol. Hij kan het zich herinneren. Ze gaan wat buiten zitten met thee en om kennis maken met de baby. Het personeel verzorgt de thee in de achtertuin. Dyenne komt terug met baby, die lief is gaan slapen tijdens de wandeling.
“Leuke donshaartjes,” zegt Amalia en de dames beginnen te kletsen over baby’s.
“Ik ga de draak uitlaten,” zegt Rhex.

Gormenghast
De basis en achtergrond wil hij me uitleggen, maar het is gevaarlijk. Verder moet ik het beperken tot theorie, het is niet handig voor iemand die zwanger is om zoiets te doen. Als de oproeper zwanger is, is dat extra aantrekkelijk voor sommige wezens. Hij legt uit hoe het werkt met cirkels, zorgvuldig trekken, waarmee maakt niet uit, mag niet onderbroken zijn, extra bescherming is zilverpoeder er over te strooien, beter eerst strooien en dan de lijn trekken. Nog beter is een cirkel van zilverpoeder of zilververf. Nog beter is een cirkel uitvrezen in een marmeren vloer en daar steeds vloeibaar zilver in te gieten. Hij zal me de plek nog laten zien waar hij die heeft gemaakt. Daaromheen een pentagram met op de punten een gouden kandelaar met een zwarte kaars. Dat is de afbakening van macht. De kaarsen dienen te worden aangestoken. De praktische kant is dat ze opgaan en dan moet je ze hebben terug gestuurd. Potentieel creëer je een soort gat, net als troef, het is heel erg verwant aan troef en zwarte weg, een gebied waar shadow shiften mogelijk is. Het gat wordt ook zwart. Langs die weg kun je iets roepen en als je de naam weet, kun je het naar je toe halen.
Sommigen laten hun naam achter, soms gedocumenteerd. Hij denkt dat het heel goed mogelijk is een naam te verzinnen, daarbij te bedenken wat voor wezen die naam moet hebben en dan verschijnt hij gewoon. En anders zoeken als je een bestaande wilt hebben. Het gevaarlijkste om een naam te gebruiken die je in een droom hebt gehoord.
“Wij oproepers proberen ons altijd onze dromen te herinneren. Er zitten ertussen die macht hebben. Menig oproeper is triest aan zijn einde gekomen. Vermoord, bezeten en erger.”
Er is meer met de kaarsen. Ze werpen schaduw, het werkt beter als het speciale kaarsen zijn waar rituelen mee gedaan zijn, of magische kaarsen. Als je een demoon oproept, moet je besluiten waarom je dat doet. Heel zeker zijn van je zaak. De meeste doen maar wat, het werkt en je bent dood. Als je weet wat voor taak je het, geef instructies dan duidelijk, zorg dat het af te ronden is en controleer dat. Dan moeten ze weer terug in cirkel en je moet ze terug sturen. De kaarsen doven.
Altijd zorgen eerder bij de cirkel terug te zijn dan zij. Als ze eerder zijn, gaan ze met de cirkel zooien, als het verbroken wordt kunnen ze er echt uit. Uit de cirkel laten als het vaste opdrachten zijn en als ze veel sterker zijn dan jij, kun je ze aan iets binden. Je kunt ze een beloning naderhand geven, een voorwerp, doen ze de opdracht niet, vernietig ze.
We gaan naar bed. Ik krijg hem nog wel wat verleid, hij lijkt wat voorzichtiger, dat is ook wel een keer leuk. Nog niet meegemaakt zo.
Hij dacht dat Opa dood was. Het schijnt een enorme etter te zijn. Eric heeft gelijk. Waarom ik hem kies en zijn vreselijke familie?
Ik hou van hem, zijn familie neem ik voor lief.
Hij houdt van gevaarlijke dames, mijn familie neemt hij op de koop toe. Ik vertel wat Flora heeft gezien in Tir. Hij snapt het niet met die twee jochies. Is dat niet uit te zoeken?
Ik vertel het verhaal over Julian, die echt mijn biologische vader blijkt te zijn. Ik vraag hem of hij eens kan kijken naar de blokkades in mijn moeders hoofd. Hij denkt met Merlijn samen. Hij bekijkt dan de magische kanten en Mandor de demonische kanten.
We bespreken wie hij gaat aanwijzen om zijn zaken te regelen voor de bruiloft. Despil en Merlijn mogen het troeven/ uitnodigen gaan verzorgen, Jurt is dan de ‘man of honour’.
Hij kleedt zich aan, pakt een troef en gaat naar buiten. Na een poosje is hij weer terug, het is geregeld.
Hij geeft me een troef van een vlakte die ik gebruik. Weer kom ik verkeerd uit, niet op de plaats op de troef. Waar ik sta zie ik in de verte een soort van wervel. Ik stop de troef tussen mijn andere kaarten en kom via een andere troef uit bij de stallen van Amber. Daar troef ik naar Rhexenor.

Antioch
Ik wordt doorgehaald met een keiharde ruk aan mijn arm. Ik leg Rhex uit wat de bedoeling is. Hij troeft naar Random en kijkt even later in diens baardige gezicht. Hij is op gympies, draagt een spijkerbroek en trainingsjasje. Hij laat zich doorhalen en begroet me.
“Dat is lang geleden,” hij bekijkt me van top tot teen en ik krijg een troef van hem.
Rhex gaat zijn draak uitlaten. Ik vertel over de ninja’s.
“Dat zijn de men in black. Ze zijn eigenlijk van Eric, toen hij dood was en de oorlog afgelopen, ben ik dat gaan uitzoeken. Toen bleek dat iemand zijn organisatie had overgenomen. Het was niet Caine en ik was te laat. Het zijn goed getrainde gasten. Hij heeft een tijdje gedacht dat er Dara achter zat, maar ze heeft geen tijd gehad om dat allemaal te regelen. Ze opereren van een paar belangrijke schaduwen. Bij belangrijke personen zullen ze in het personeel infiltreren. Bij belangrijke gebeurtenissen ook. Ze werken met magie en vooral stiekem. Onder Eric waren ze info aan het verzamelen om op de hoogte blijven. Nu brengen ze lui om in Schaduw. Ik heb mijn eigen organisatie, daar ben ik al een tijdje mee bezig. Ik heb ontdekt dat ze heel lang achter Ronardo aanzaten om hem te ontvoeren. Er zijn aanslagen gepleegd op Rhex door een paar van die lui. Daarom bemoeide Deirdre zich ermee door middel van die Samurai. Ze denkt dat die goed zijn en tegen bepaalde lui van de men in black is dat wel zo. Ik probeer ze op te sporen en ze uit te schakelen. Ik vermoed dat ze instructies krijgen via troef. Iemand van je personeel wordt getroefd, zo vinden we dat dan uit.
Het zijn in principe Eric’s lui. Lastig dat ze los geslagen zijn. Caine had ze over moeten nemen. Zegt mij de naam Tasha iets? Nee. Xia dan?”
Ronardo noemde die naam ooit, als spionne van Dara. Merlijn had er ook mee te maken.
“Kan, die naam kom ik tegen bij onderzoek. Ze speelt een dubbele spelletjes misschien, kan een schuilnaam zijn van Xia.”
Arrangementen voor het verlovingsfeest zijn geregeld, dat gaat Deirdre doen. Dat vindt hij minder.
“Ik weet een hele goeie, nog een niet zo bekende band. Als je dat door Deirdre laat doen, dan krijg je van die oubollige vioolmuziek, oh je gaat je met Mandor verloven. Die heeft ook geen smaak. Heb je hem wel eens zien dansen? Alsof je Lurch ziet.
Je gaat een leuk feest verpesten en je bent nog jong. Met een oubollige muzieksmaak. Er zijn ook moderne componisten. Ik hoor van Martin andere verhalen. Dat je kunt dansen.”
“Ik zal het opnemen met Mandor.”
“Ik zei al dat die ook geen smaak heeft. Dan wordt het andere muziek. Van die dove componist. Van Beethoven. Catch you later!”
Hij pakt een troefje, staart ernaar en verdwijnt heel langzaam.

Cikorax is blij om Rhex te zien. De rottende vleeszooi is nu opgeruimd, ze gaan naar zijn thuiswereld.

Griekenland
Ze verschijnen boven een Griekse tempel. Ze op zoek naar een titaan, er wordt met stenen gegooid en ze vallen aan. Misschien geeft hij zich over en ja. Dan krijgt hij een zak met niks. De draak denkt dat deze magisch is. Er zit een heleboel magie in de zak. Hij stopt er een hand in en probeert er en steen uit te halen. Voelt iets hards, een edelsteen. En dan nog één. Er zit geen vlees in. Er zitten wel munten in, onder andere een Sparta munt.
Dan zoeken ze naar eten en vinden een grote kudde schapen. Een schaap wordt geroosterd, Rhex eet een poot en Ciko de rest. Ze troeven met iedereen terug en komen uit op de grond, de draak gaat weer naar zijn weiland.

Antioch
Op het terras staat alleen maar een schaal met koekjes, die is leeg. Binnen zit Dyenne met het kindermeisje te kletsen, ze kunnen beiden niet borduren. Hij wordt meteen naar bad gestuurd. Griekenland wilde hij toch nog een keer zien. De baby is niet veranderd totnogtoe. Ze ligt in bed. Ze kan omrollen en kruipen en is waarschijnlijk intelligent. Al die Amberieten kinderen zijn zo. Dan wordt er weer over magie gepraat, dat kunnen beide dames beter dan borduren, Amalia geeft adviezen.
Hij vertelt na het bad terug te gaan naar Amblerash. Hij troeft eerst Random.
“Dyenne heeft moeite met troeven naar mij.”
“Tja… dat is heel moeilijk, dan moet er een versterker in dat gaat niet. Je kunt zelf eens wat gaan studeren met Troef.”
“Liever niet.”
“Dat kun je best. Je moeder kan het leren, ik denk dat zelfs je vader het kan. En jij niet? Als je dat zou leren, kan ze je beter bereiken. Als ze je afschermen, kom je er niet door. Ze kan ook naar mij troeven.”
Random verbreekt het contact en merkt dat Amalia en Dyenne redelijk met elkaar opschieten.
“Als je contact met me wil, doe dat via Random,” raadt hij aan.
Die vindt ze ook wel aardig.

Amblerash
Anastasia wordt getroefd. Ze strekt haar armen uit, omhelst hem innig. Hoe was het met Ronardo? Een hele leuke jongen.
“Er is een nieuw prototype en ga dat testen. Je bent erg lang weg geweest. De vijand heeft meerdere stukken opgegraven en we zijn aan het verliezen.”
Ze geeft hem een troefje van een robotpak. In de hal gaat hij zich concentreren.
“Je hebt dus totaal geen verstand van troef,” concludeert Anastasia. “Die vader is erg. En zeuren! Heel slim, dat wel.”
Het is een klein pak, het zwaard kan er niet bij.
“Ga naar buiten en spelen.”
Er zit iets zoemends op zijn rug wat een bromgeluid geeft.
Hij beweegt zachtjes, kan hard lopen, springt een beetje. Er zit nog iets anders op. Er komt een displaytje op zijn beeld, er komt een jetpack. Hij vliegt, dat voet als een flinke duw in de rug. Hij zweeft, heeft energie zat. Heel snel, heel agile, kan ergens op richten, opgloeien op vuist, vuurbal eruit en er blijven twee voetjes over. De andere mechanoids vallen om. EMP electro magnetic pulse. Er zit een plasma ding en een EMP op dus. Vijandig vuur ketst af. Het is gewoon opgegraven, hij neemt contact op met de basis en krijgt Anastasia aan de lijn. Rhex is helemaal gelukkig met zijn pak. De hand is weg, opgegraven.
“Ik hoop dat ze hem niet intussen compleet hebben. We zijn inmiddels een paar keer van basis veranderd. Vertel waar de fouten zetten.”
Het is een anti zwaartekracht pak met jets. Ronardo en vader hebben fusiegeneratoren in een troef weten te stoppen.
Ze zijn ook nog bezig energiezwaarden te bouwen. Hij begint over magische zwaarden.
De basis is flink uitgebreid, er is ook een grote hal. Hij geeft coördinaten door en gaat kijken. Zweeft er naar toe in invisible mode. Hij ziet dat ze bezig zijn met een groot hoofd, een arm en een lichaam. Ze hebben vier stukken, en het is een enorme mech, zo groot als een ruimteschip. Hij denkt dat hij met zijn kleine mech sterker is, meer kleine mechs moet het op kunnen nemen tegen de titan.
“Heb je opnamen gemaakt? Stuur even wat beelden door.”
Hij doet dat en vertelt wat hij gezien heeft.
“Dat zijn veel stukken titan, vervelend. We willen de titan hebben.”
Hij charged zijn vuist, er wordt geschoten. Het scherm wordt zwart, de vuist gaat af, maar heeft geen zicht meer. De computer restart. Blauw scherm… vista. Hij krijgt het ding helemaal niet meer vooruit, een virusscanner begint te draaien, er komen mechs op hem af, er ontploffen allerlei dingen. Power source. Eindelijk heeft hij zicht en targets. Hij schiet plasma bolletjes en flink veel gaten. Intussen dient hij een klacht in bij Anastasia.
“Waarom werkt het op Windows Vista?”
“Hoezo, het is een 64 bits versie.”
“Hij viel uit en startte op met virusscan. Ze hadden die uit moeten zetten.”
“Kom maar terug.”
Het is niet erg heel meer, er vonkt van alles. EMP is kapot, het pak vliegt niet meer. En weer moet er verhuisd worden.

In de nieuwe basis wordt het pak onderzocht, de virusscanner is veiliger, vertelt een onderzoeker aan Anastasia en Rhexenor.
“Jullie zetten er alles op, dan zit er zo een virus in.”
“We hebben anders ook een probleem met updaten.”
“Komt door de firewall,” zegt de onderzoeker. “Dat is een hele goede.”
“Wat! Alles wordt geblokkeerd!”
De onderzoekers gaan er even over nadenken, er zal iemand bij moeten komen met computerkennis. Dan ontstaat er een discussie over welke operating systems. Er komt iemand vragen of hij nog patience heeft gedaan, dat heeft hij speciaal voor hem erop laten staan.
“Wat vindt je dan leuk, zet ik dat er op. Ik ga over de applicaties. Command and Conquer, Terminator, Star Trek? Of een netwerkje dat je onderling World of Warcraft kunt doen? Weet je wat, ik zal van alles wat doen.

Gormenghast
“Is er iets met jouw troeven aan de hand? Ik kwam weer verkeerd uit,” zeg ik tegen Mandor.
“Kan niet. Er is iets met jou aan de hand, ik zal dat onderzoeken.”
Er komen metalen balletjes om me heen draaien, drie stuks.
“Er is inderdaad iets met jou. Pak eens een troef.”
Ik heb die troef niet eerder gezien. Van een rode vlakte, waar iemand op de vlakte staat en een blauwe lucht. Na nog een keer random pakken, sta ik weer met die ene troef in mijn handen. Er staat op de achterkant het symbool van een geslepen diamant, ons beiden niet bekend.
“Er heeft iemand een kaart in je deck gesmokkeld, iets met jou gedaan en met troef en verplaatsing. Ik vermoed dat het de laatste bezoeker was. Ghostwheel. Anders Brand. Er is met jou geklooid en het heeft met troef te maken.”
Metalen ballen verdwijnen weer. Ik besluit om de troef te gebruiken. Deze blijkt gewoon te werken van hieruit.

De Rode Vlakte
Ik kom uit op de rode vlakte, in de verte is inderdaad een figuurtje te zien, dat Brand blijkt te zijn als ik dichterbij kom.
“Ik had je niet verwacht.”
“Waarom zit er een troef in mijn deck?”
“Niet van mij. Ik kom hier net pas aan. Het zit me niet mee, eerst wordt ik belaagd door een demoon en nu wordt ik hier in de val gelokt.”
Hij draait zich om met de rug naar me toe en maakt gebaren.
“Er is hier niets.”
Ik vertel hem niet mee te gaan werken aan dat plan, wat hem verbaasd.
“Je ontkent wie je bent. Je weet toch wat we samen gaan doen? Je zit nog steeds in de ontkenningsfase. Dan gaat er tijd voorbij, je doet niets en dan gaat het echt mis.”
“Ik sta er niet achter.”
“Ik was niet van plan je te dwingen, ik heb liever niet dat je me vrijwillig helpt. Je wilt jezelf ook niet helpen. Als je leven van jou en de jouwen op het spel staat, je komt erachter dat zij en jij bedreigd worden, wat dan?”
“Dan zou ik er iets aan doen.”
“Je was toch bezig met iets? Ik sta daar achter. Hoe oud ben jij?”
“Ik schat 35.”
“Het vervelende is dat je nooit iets over jezelf vertelt, zo is het nooit goed te vergelijken. Hoe oud is je zoon nu?”
“Bijna 2.”
“Oh, dan weet je dat niet. Hoe vaak heb je het Patroon in Tir-na n’Oght gelopen?”
“Eén keer en binnenkort van plan het weer te doen.”
“Dan weet je meer.”
Hij begint dingetjes te tekenen in de lucht, een soort pentagrammetjes.
“Ben je ergens geweest waar je nooit komt? Oh, Lorraynes spiegelzaal. Iemand tegen gekomen?”
“Eén van mijn eigen spiegelbeelden,” zeg ik alleen.
“Daar heb je de troef opgelopen. Dat andere wat je op je hebt zitten had van mij kunnen zijn, maar het is van jou, je hebt het bij het Oerpatroon opgelopen. Was je daar niet gewaarschuwd voor werelden die vernietigd worden?”
“Nee.”
“Dat heb je wel op je zitten. Ik kan het weg halen, dan loop je mij ook niet in de weg. Dan kan ik dat beter weg halen. Iemand heeft met je zitten klooien.”
Ik zeg dat dat niet hoeft. Hij loopt een paar stappen een kant uit en raapt iets op. Een kristalletje. “Misschien is die van jou. Er is iets met die splinter, ze zijn gevaarlijk, wat je er niet mee moet doen, zeker jij niet, is je daarop concentreren, zeker jij niet. Je mag hem van me hebben, op voorwaarde dat je niet doet.”
“Hou maar.”
Hij stopt de splinter weg. Troeven werken hier niet en hij zet me af in een Gouden Cirkel land. Hij verdwijnt alsof hij door een troef wordt gehaald. Ik troef naar de waterput.

Gormenghast
Het is diep in de nacht als ik daar aan kom. Mandor slaapt, ik kruip bij hem in bed.